آموختن هنر داستان نویسی نیازمند توجه خاصی است

آموختن هنر خصوصا هنر داستان نویسی نیازمند وقت و توجه خاصی است چرا که در شکل گیری جهان بینی و افکار انسان دوستانه فرد، تاثیری به سزا خواهد گذارد. من همیشه در مورد آموزش هنرجویانم حساسیت خاصی دارم به دلیل اینکه آنها نویسندگان آینده ایران خواهند شد.

در این جهان آشفته و در میان خیل هزاران کتاب و اندیشه های جورواجور که هر کدام خود را محق می داند در حالی که بسیاری از آنها پایبند به هیچ اصولی نیستند، باید مسیری را پیش روی نویسندگان آینده قرار داد که انسانیت و افکار بشر دوستانه را در آنها پایدار سازد.

همچون نویسندگانی که در سالیان گذشته چنین اندیشیده اند و چنان نوشته اند که آثارشان چون گوهری تابناک باقی مانده و می درخشد.

بهترین مسیر در پرورش اندیشه های فردی که بتازگی قدم در راه نویسندگی نهاده است، هدایت او در مسیری است که بر سه اصل پندار نیک، گفتار نیک و کردار نیک پایه گذاری شده باشد و او در خلق داستانهای خود این سه اصل را همچون ۳ نگهبان مشعل به دست در مسیر تخیلات بی انتهای خویش به کار گیرد.

تخیلات انسانها را انتهایی نیست و به هر سو که بخواهد خوشه چینی می کند. پس نویسنده باید گزینش کند و بنویسد. او در پرتو شعله مشعل این نگهبانها میتواند بهترینها را برگزیند و با نوشته های خود جهان ما را از تباهی هایی که اکنون آن را فرا گرفته است برهاند.

کاظم سلطانی(لکیامیم)