۷۷۷۰۵۹۴۲

تعهد سه گانه نویسنده

وقتی کسی پا به دنیای نویسندگی می گذارد و شروع به نوشتن می کند چه بخواهد و چه نخواهد سه تعهد به سوی او گام بر میدارد و بر شانه هایش می نشیند.
هیچ نویسنده ای از این تعهدات بری نیست.
تعهد اول تعهد نویسنده به خودش است. در برابر عمری که صرف نوشتن می کند باید حاصلی داشته باشد. او باید به کسب اعتبار فکر کند. به کسب درآمد از حاصل آنچه آفریده است بیاندیشد و مهم تر از آن به جاودانگی فکر کند. بتواند داستان هایی بنویسد که بعد از گذر سالیان، نامش در گذر زمان از یادها نرود و باقی بماند.

تعهد دوم : نویسنده به خانواده اش است. او باید سهم بزرگی از حاصل کارش نصیب خانواده اش گردد. افتخاری که اعضای خانواده به او خواهند کرد. شهرت و اعتباری که او برای آنها به ارمغان می آورد برای آنها لذت بخش و مایه مباهات خواهد بود.

تعهد سوم : تعهد او نسبت به جامعه ای است که در آن زندگی می کند. نوشته های او چه سود و ارمغانی برای جامعه دارد ؟ آیا آثارش در جهت بهبود زندگی مردم است ؟ یا می تواند از آلام مردم بکاهد و تبلوری از امید به زندگی را به آنها بدهد ؟

شاید تعهد سوم نویسنده، سنگین تر از دو تعهد دیگرش باشد. این بستگی به نویسنده دارد که موقع خلق آثار خود چقدر به این نکات فکر می کند.
زمانی که دست به قلم می شودی و می نویسید که موهبت بزرگ و لذت بخشی برای شماست، به تعهدات سه گانه نیز فکر کنید. مبادا در لحظه مفارقت، آن زمان که قلم از دست شما فرو می افتد به گذشته خود بیاندیشید و با تاسف از نادیده گرفتن تعهدات سه گانه، با آرامش جهان را ترک نکنید.

 

کاظم سلطانی (لکیامیم)

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *